VAKSA: Nógv fólk eru farin at siga "veksa". Orsøkin er helst e-ið í nútíð, "veksur", sum smittar yvir á navnháttin, "vaksa".
SAKSA, FLAGSA: Hasi bæði orðini verða framborin við "a" (ikki fyrra a, ikki e). Latið okkum royna at siga "VAKSA"!
BENDINGIN: vaksa - veksur - vaks - vuksu - er/hevur vaksið.
Ofta hoyrist "er voksið". Onkur segði eisini "tey voksnu"! Eisini har skulu vit siga "a" (ikki fyrra a, ikki "o").
Góða ljóðfíla Sprotans! VAKSA, ikki VEKSA!
BLÁSA: Fleiri føroyingar eru farnir at siga "blæsa" í staðin fyri "blása". Kanska smittar nútíðin eisini har, "blæsur"; men man danska "blæse" ikki eisini spøkja har!?
BENDINGIN: blása - blæsur - blásti - blástu - hevur blást.
FALLA: Ofta hoyra vit "fella", tá tað skal vera "falla"! Nær man tað fara "at fella"? Tey "fella" skjótt. Tað rætta er "falla"!
Nútíðin "fellur" man eisini har smitta yvir á navnhátt og fleirtal, sum bæði eru "falla".
BENDINGIN: falla - fellur - fall - fullu - er fallið.
Ikki so sjáldan hoyrist "er follið" í staðin fyri "er fallið"!
FELLA: Vit hava eisini sagnorðið "at fella". Tað man eisini smitta yvir á "falla".
BENDINGIN: fella - fellir - feldi - feldu - hevur felt.
Hetta veikt benda sagnorðið verður t.d. brúkt soleiðis: Hann "feldi" mótstøðumannin, tey "fella" trø (vónandi ikki neyðugt), "fella" dóm, tár!
Við málkvøðu
Eyðun á Borg
Hetta er eitt lesarabræv. Meiningar og sjónarmið í lesarabrævinum eigur tann ið skrivað hevur. VP leggur nógv í talu- og skrivifrælsi. Tí eru allar meiningar vælkomnar, bara tær eru innanfyri karmarnar á revsilógini og fjølmiðlaetisku leiðreglunum. VP loyvir í ávísan mun dulnevndum lesarabrøvum, tá veit redaktiónin hvør hevur skrivað.
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo
