Skúlablaðið: Fyrst í skúlaárinum hugdu næmingarnir í 9.b við langtandi eygum at hinum næmingunum í 9. flokki í Eysturskúlanum, sum fingu fartelefonina aftur í matarsteðginum, men tað gera teir ikki longur.
- Vit vóru at byrja við øvundsjúk inn á hini, og vit hildu, at tað var órættvíst, at tey sluppu at fáa telefonina aftur í matarsteðginum, og ikki vit. Nú eru vit von við, at vit ikki sleppa at hava fartelefonina, meðan vit eru í skúla, og tað er eingin trupulleiki.
Soleiðis siga Olaf Eyðfinsson, Heini Hofgaard Johannessen, Flykra av Skarði og Birita Vestergaard Jensen. Tá ið vit biðja tey lýsa, hvussu tað var, tá ið tey sluppu at hava fartelefonina eftir matarsteðgin, siga tey við ein munn, at øll fóru í telefonirnar og vóru har so ofta og nógv, tey kundu.
- Eg má viðganga, at eg kendi ongan, tí eg valdi telefonina framum at vera saman við hinum, sigur ein teirra.
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo
