Nú fingu vit so aftur eitt dømi um hvørji virðir føroysk mentan byggir á.

Meðan vit fyrireika hátíðarhaldið hjá jesusbarninum, koma boð frá føroysku umboðanini á Fólkatingi, um at tað er eydnast at fáa meira pengar frá danska fólkinum til tað føroyska fólkið.

Tá vit eru eitt av teimum samfeløgum í heiminum, sum fær mest menningarhjálp, hevði man væntað at takksemið var stórt hesa sælu jólatíð.

Kanska sent eina takkarkvøðu til danska fólkið.

Ella sent eina rimmar gávu til tey svøltandi børnini úti í heimi. At brúkt maktina til at gjørt eina avtalu við donsku stjórnina, um at tikið 100 mill. av blokkinum til at veita teimum svøltandi børnunum ein linna.

Men, nei. Slíkt hóskar ikki til føroyska mentan.

Tað sigst at okkara samfelag byggir á kristin/humanistisk virðir. Men tað er ikki so. Um tað var rætt, so høvdu vit ikki stremba eftir meira pengum, samstundis sum vit fáa at vita hvussu stór neyðin er úti í heimi.

Hendan áhaldandi og ómettiliga jagstranin eftir pengum, sjálvt um vit hava nokk, er ein háðan ímóti danska fólkinum - og sanniliga ímóti teimum sum líða hungur og hall.

Og ikki minst ein háðan ímóti tí, hvørs føðingardag vit skjótt fara at hátíðarhalda.

Kristoffur D Olsen