Í dag seinnapartin var føðingardagur hildin í Odd Fellow í Havn, nú Sámal Patursson fyllir 100 ár. Fleiri røður vórðu hildnar og Annika Olsen, borgarstjóri, heilsaði Sámali og konuni Elisabeth frá Tórshavnar kommunu.

Annnika byrjaði við at lesa eitt brot hjá heimsgitna rithøvundinum H.C. Andersen í søguni “Urtagarðsmaðurin og harrafólkini”, sum Marius Johannesen týddi til føroyskt, at:

“Tað, sum ongin annar urtagarðsmaður hevði hugsað um at planta ríkiliga í urtagarðin hjá harragarðsfólkunum, setti hann her niður í ta jørð, sum hóskaði best, og hann gav teimum ljós og skugga, sum hvør planta hevði fyri neyðini. Hann hjúklaði um við kærleika, og upp vaks tað í dýrdleika. Baraldurin av heiðini vaks har og líktist bæði í skapi og liti teirri italsku cypressini, meðan kristtyrnið so blankt, men við hvøssum tindum, var grønt bæði summar og vetur og var fagurt á at líta.”

Halgabók hevur somuleiðis nógvar tilsipingar til urtagarðsmannin. Menniskjuni vórðu skapt til at búgva í urtagarðinum og høvdu til uppgávu at røkja hann.

Góði urtagarðsmaðurin ger heiðina til urtagarð, hann veit, at fyri at heysta má hann sáa – og hann veit, nær hann skal gera bæði.

Hetta rann mær til hugs, tá eg hoyrdi um stríð tygara at velta og skapa urta- og blómugarðar úr gaddajørð. Tað má hava verið eitt øgiligt strev at fáa lendið í Kirkjubø egnað til urtagarðsbrúk, nakað, sum pápi tygara legði lunnar undir.

Fleiri myndir