Barbara Holm og Annika Olsen skifta orð um í KVF, hvussu tað er fáa viðmerkingar um útsjónd, tá tær eru til arbeiðis.

- Tað er løgið, at tað eru mínir høgir halir, onkur skal bíta merkið í, tá eg eri á skerminum. Tað sigur Barbara Holm, sum er ein av vertunum í tíðindasendingini Dag og Viku. 

Júst slíkt sum hetta, er nakað yngra ættarliðið av feministum leggja dent á, tá talan er um feminismu. Kvinnur skulu sleppa at síggja gott út og samstundis verða tiknar í álvara. Hetta er eisini nakað av tí fyrrverandi statsministarin í Danmark, Helle Thorning-Schmidt viðger í nýggju bók síni, sum eitur "Blondinens betragtning. Í bókini skrivar hon eisini um flótandi kynssamleika, javnstøðu á heimafrontinum, metoo-rørsluna og ikki minst rættin til at lata seg út, sum einum lystir. 

- Tað er so ofta, at eg havi upplivað at fingið viðmerkingar um mína varrastift ella sum heild mítt kyn, tá eg eri til arbeiðis, sigur Annika Olsen, løgtingskvinna.

Tær báðar, Barbara og Annika, halda, at tað er umráðandi, at vit seta orð á hesi viðurskifti, tí tað kann vera, at nakrar kvinnur setast aftur orsakað av óviðkomandi viðmerkingum um útsjónd. 

Hoyr orðaskiftið her