Í Sørvágs kommunu eru 289 borgarar ímillum 0 og 18 ár.

Hetta eru børn og ung, sum samfelagið ikki tilskilar nakran formligan rætt at taka avgerðir um nakað viðvíkjandi sínum lívi.

Fyrst er at siga, at tað ber illa til at geva heilt smáum nakran rætt at ráða yvir nøkrum, men tað skulu ikki ganga mong ár, so eru børn før fyri at geva sína meining til kennar um viðurskifti, sum ávirka tey.

Men duga vit nóg væl at lurta?

Børn og ung undir 18 ár hava ongan atkvøðurætt, men mugu bara vóna, at tey vaksnu taka avgerðir, sum er til bata fyri teirra viðurskifti.

Vit, sum eru vaksin, vita sjálvandi nokkso væl, hvat børn hava tørv á, men kortini fáa vit ikki alt við. Vit eru kanska onkursvegna uppsteðgað í einari hugsjón um, hvat vit halda, er gott fyri børn, og hvat tey hava tørv á. Og kanska hava vit ein ynskidreym um, at alt skuldi verið, sum tað var fyrr, tá ið ung gingu í dans, á biograf og spasseraðu aftur og fram eftir vegnum, kanska drukku eina sodavatn inni á einari kafé onkuntíð.

Vit vita innast inni, at nógv av hesum er farið. Í dag fara ung av bygdini til Havnar í vikuskiftinum at hugna sær. Tíbetur er ein bussur, sum kann avheinta tey, tá tey vilja heim aftur, so tey á tann hátt eru betur tryggjað móti bilvanlukkum.

Komandi bygdarráð eigur at seta ein trivnaðarsamskipara í starv, sum millum annað skal hava tilboð til børn og ung um hendi. Neyðugt er, at viðkomandi tekur tey við upp á ráð. Vit eiga at lurta eftir teimum ungu, hvat tey helst vilja sleppa at gera í einum ungdómshúsi. At tey fáa avgerðarrætt og sleppa at virka fyri at skapa eitt gott ungdómsumhvørvi, fer at gera tað meira viðkomandi fyri tey og tryggjar, at tey ikki kenna tað sum, at hetta bara er okkurt, sum er smoygt oman vyir høvdið á teimum, men at tey eru ein aktivur partur av átakinum. Kommunan hevur sjálv prógvað, at tað ber til við átakinum í skúlanum í januar 2015, har børn og foreldur vórðu spurd um, hvat tey sakanaðu í kommununi.

Tað ber til at skapa karmar fyri børnum og ungum í kommununi. Tað verður endurtikið nærum sum eitt mantra, at vit hava brúk fyri spæliplássum og ungdómshúsum, men vit mugu eisini fylla okkurt í hesar karmarnar og gevast at halda, at alt kann gerast við sjálvbodnum kreftum. Kommunan má tryggja, at tilboðið liggur í fastari legu, sjálvt um øll sjálvboðin hjálp er kærkomin, ongin ivi um tað.

Ein annar trupulleiki eru tey ungu, sum hava størri trupulleikar at dragast við. Seinastu tølini frá Barnaverndartænastuni vísa, at børn og ung í Vágum hava tað trupult. Orsøkirnar kunnu vera mangar, tað kann millum annað vera av rúsevnum, kynsligum ágangi, harðskapi, happing og hjúnaskilnaði. Ein trivnaðarsamskipari kann neyvan loysa hesar trupulleikarnar, men vit hava tíbetur nógv fakfólk á økinum, sum duga at loysa slík mál, men eisini hesi ungu eiga at fáa karmar, sum fær tey at kenna seg trygg og elskað. Kanska vit bjarga onkrum á málstrikuni.

Børn og ung eru okkara framtíð, tí mugu vit fara væl við teimum og lurta og virka hareftir.

Marna Jacobsen – valevni á Lista A