BirkBloggur: Tonk - ein dag standi sjálvur eg har. Soleiðis syngja vit í Mær er sagt um ein stað. Uppafturtøkan í teim trimum ørindinum ger, at orðini fara sum ísur niður eftir aldrandi rygginum. Tað var ikki fyrsti setningur, tú steðgaði við og skifti orð um á tínum arbeiðsplássi. Men - tonk - sum tíðin gongur, so ert tú har, við tí russiska klokkuklangi og øllum tí, sum dómadagslagið leggur seg upp at, skal hann syngjast. Einsamallur, tí eingin er at tosa við.
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo