Tað er sum um, at nógvar av legendunum innan sendingar og arbeiðinum við tónleikinum takka fyri seg, tí nú var eisini boð eftir Peturi Rouch.

Ikki er tað nakað at taka seg aftur í, at í Peturi var so nógv vit lurtarar kundu taka til okkum, tí Petur hevði hesi fantastisku evnini at gera sendingina Rót og Rútmu til nakað, hvørt mansbarn kundi taka til sín.

Ivaleyst eru tað tey, sum ikki eru til countrytónleik, men av tí at Petur hevði hesi serstøku evnini at gera sendingarnar livandi, kundi ein ikki annað enn líka seta seg at lurta.

Serliga vóru tað hesi evnini at leita og finna upphavið og upplýsingarnar, sum eg mangan setti meg at lurta eftir.

Petur má hava brúkt sera nógva tíð til alt hetta, tí eg sjálvur kann minnast frá nógvum ymiskum, at tað er alt avgerandi at leggja so góðar og undirbygdar upplýsingar fram, so lesarin og lurtarin fær nakað gott við sær.

Eitt eg eisini ofta beit merki í var, at Petur hevði eina sera góða og klára útvarpsrødd, og so var eisini nakað serligt við tí ”suðriska”, sum bara var eitt gott krydd.

Tað kundi væl hoyrast, at Petur var til country og tað ið lá um ta sjangruna, men onkuntíð ”snýkti hann seg út um ”bøgarðarnar”, sum so avgjørt gav hansara sendingum nakað gott.

Eg kann ikkki lata vera við at siga, at onkuntíð eru tað persónar, sum hava nakað serligt at bera við sær inn í undirhaldsvirði, so tað er við stórari virðing og takksemi og kann staðfesta, at Petur Rouch var ein av hesum!

Hann hevði júst hesi evnini og brennandi viljan, at gera sínar sendingar til eitt slag av fólkaogn, sum eg neyvan kann ímynda mær bara fara gloymdar aftur við borðinum.

Tá eg onkuntíð plagdi at skriva okkurt um tónleik og annað, so var tað beinanvegin nakað, sum Petur gjørdi seg til part av.

Hann var sanniliga ein, sum vit øll tóku til okkum, tí hann dugdi hetta við tí menniskjaliga og at vísa áhuga.

Eg var sjálvur sera harmur, tá Petur alment seg seg frá sendingini Rót og Rútmu, tí hann gjørdi hetta við eini sokallaðari sál, sum bara átti at vera partur av føroyskum útvarpi.

Tað er við ikki sørt av sorg og eisini stórum takksemi, at eg kann seta orð á og minnast Petur Rouch, tí hann hevur sanniliga sett sín serstaka varða eftir seg!

Takk fyri alt og hvíl í friði.

Fríðálvur A. Jensen