Nú er stilt, og sólin setur,
lotið dottið burtur er,
valla fuglur longur letur,
høvur undir vongi ber,
enn fjart burtur hoyrist láin,
drynj frá kúm á summarong,
og so friðsæl tutlar áin,
samljóð til ein stillan song.
Men tá songur meir ei ljóðar,
hoyrist enn ein tónaslóð,
ljós og klár í lofti ljómar,
snípan syngur aftanljóð.
Áðrenn grímdi fyri degi,
lætta flogið fekk í lut,
letur enn av ovurgleði
sama takkarlag til Guð.
Tøkk nú liðið er á degi,
ið so fagur kvøldar brátt,
fyri dagar á lívsvegi,
komu brátt og svunnu skjótt.
Í tí klára kvøldarroða,
berast tónar vítt um vøll,
nú ið stjørna bjart sæst loga,
songi heilsar blítt um fjøll.
Týðing føroyskað eftir Marinus Børup (1891-1959). Á donskum eitur yrkingin Nu er jord og himmel stille.
Til abban og faðir á føðingardegi hin 20. oktober.
Heilsan vit í Vamdrup
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo